"W listopadzie 1930, Heineman został zaproszony do Kolonii przez ówczesnego burmistrza Konrada Adenauera, aby przemawiać na temat przyszłości Europy. Z tej okazji zaprezentował ideę federacji europejskiej - prośba ta zainspirowała podobne wydarzenia w Barcelonie i Paryżu. Wystąpienia Heinemana zostały opublikowane w językach angielskim, francuskim i niemieckim. W Zarysie Nowej Europy (Outline of a New Europe), Heineman oparł się na idei wypracowanej przez niemieckiego inżyniera Oskara Olivena dla europejskiej sieci elektrycznej, pomyślanej dla stworzenia mostu pomiędzy zindustrializowanym zachodem i rolniczą Europą wschodnią. Aby przezwyciężyć dualizm pomiędzy tym, co Heineman definiował jako "konie mechaniczne Europy A" ("horse-power Europe A") i "konie pociągowe Europy B" ("draught-horse Europe B") i aby pokonać kryzys w jakim pogrążona jest Europa, powinno się czerpać inspirację ze Stanów Zjednoczonych i oprzeć rekonstrukcję na trzech filarach: technicznym - wspomniana już sieć elektryczna, administracyjnym - usunięcie barier administracyjnych dla handlu, i finansowym - wolna cyrkulacja kapitałów (Heineman 1931).
[Józef] Toeplitz otrzymał francuską wersję publikacji (Esquisse d'une Europe nouvelle) i napisał długi list do swojego przyjaciela, zawierający dużą dozę sceptycyzmu w stosunku do pomysłów Heinemana. Toeplitz przyznał, że w Europie jest 27 państw, których granice przedstawiają przeszkodę dla biznesu, ale zachęcił swojego przyjaciela by przemyślał fakt, że jest także około 30 różnych języków i siedem religii, które należy uwzględnić, łącznie z siłą tradycji i skoligaceń (pokrewieństw), które, pomimo marzeń Heinemana, jawią się być raczej orszakiem ciągnącym ku dołowi (paraît être plutôt en train de s'accroître que de diminuer). Według Toeplitza, nowa Europa Heinemana może zadziałać jako federacja inżynierów (federation of engineers), ale nie jako federacja bankierów (federation of bankers). Bankierzy, tak długo jak depozytariusze dają im nie jedną walutę, ale "liry, liwry, franki, albo floreny, symbole partykularyzmów narodowych", zawsze będą stać bardziej lub mniej przy politykach (plus ou moins du côté politiciens)"*.
*Cfr ASI-BCI, CpT 71, ff 432-435, list do Heinemanna, 2 lutego 1931 r.
za: Contractual Knowledge: One Hundred Years of Legal Experimentation in Global Markets (2016)
The trajectory of Józef Toeplitz: A Privileged son of the first Globalization
/Trajektoria Józefa Toeplitza: Uprzywilejowany syn pierwszej Globalizacji/
W 1929, całkowite zasoby Banca Cmommerciale Italiana (BCI) były równe 10,358 milionom lirów, w porównaniu z 6,748 milionów lirów Credito Italiano. W kontynentalnej Europie tylko Deutsche Bank z 13,669 milionami lirów i Darmstaedter z 10,721 milionami, posiadały więcej.
Józef Toeplitz, słup.
***
P.S. Wpis miała ilustrować fotografia bankstera Józefa "Guiseppe" Toeplitza, odwiedzającego opłacaną przez BCI budowę osiedla socjal-bolszewii w Warszawie (1929), osiedla zaszczepionego przez banksterkę na bruku warszawskim niczym zarazek dżumy /ateizm-socjalizm-komunizm/. Po dziś dzień socjalbolszewicy z Czerskiej piszą peany na jego cześć, tając przy tym fakt, że budowę opłacał, czołowy frontman banksterki, w owym czasie bankier faszystów Józef Toeplitz. Spółdzielnią animował jego brat, "ławnik z Polskiej Partii Socjalistycznej", "działacz spółdzielczy" - Teodor Toeplitz. Fotografia innym razem.
http://www.rodaknet.com/rp_art_3261_toeplitzowie_w_służbie_komuny.htm
http://nick.salon24.pl/767630,bankier-faszystow-dal-pieniadze-na-szklane-domy-socjal-komuny-w-warszawie
http://nick.salon24.pl/785559,toeplitz-i-zakup-kosztownosci-z-polski
