W lutym 2012 r., Frans Timmermans, wówczas poseł partii robotniczej do holenderskiego parlamentu domagał się od ministra spraw zagranicznych Uriëla Rosenthala zajęcia oficjalnego stanowiska wobec, jak to ujął, "skandalicznych" wypowiedzi Ricka Santorum, kandydata ubiegającego się o nominację Republikanów w wyborach prezydenckich w USA (b. senator z Pensylwanii, autor odrzuconej później poprawki umożliwiającej przyjazd Polaków do USA bez wiz, ojciec 6 dzieci). Wypowiedź Santorum dotyczyła polityki tzw. eutanazji w Holandii, której, jak doniósł New York Times, min. Rosenthal nie zamierzał komentować ("no comments"). Timmermans domagał się reakcji, twierdząc, że wypowiedzi Santorum szkodzą wizerunkowi Holandii. Milczenie swoje minister motywował niechęcią do angażowania się w życie polityczne innego państwa, choć przyczyny mogły być inne - "ciszej nad tymi trumnami". Polemika musiałaby się sprowadzać w gruncie rzeczy do dowodzenia, że w Holandii nie usypia się na stałe ludzi w takiej liczbie jak podaje Santorum, oraz poruszenia jeszcze paru innych spraw, w tym okoliczności w jakich dokonuje się holenderskich eutanazi. W odpowiedzi na żądanie zatroskanego o wizerunek Holandii Timmermansa, zdecydowano jednak odnieść się do wypowiedzi kandydata na prezydenta USA.
Rick Santorum na spotkaniu z wyborcami powiedział, że w Holandii eutanazja jest przyczyną 10% procent wszystkich zgonów, z czego połowa to eutanazja przeprowadzona bez zgody chorego i/lub starszego pacjenta, dodał, że starsi ludzie unikają holenderskich szpitali z obawy przed przeprowadzeniem na nich eutanazji i udają się na leczenie za granicę, a także że holenderskie szpitale przeprowadzają eutanazje z przyczyn finansowych (oszczędności). Stwierdził też, że staruszkowie noszą z obawy przed takim zakończeniem ich życia opaskę z napisem "Nie przeprowadzajcie na mnie eutanazji" ("Don't euthanize me", w niderlandzkim brzmiałoby to: "Pleeg geen euthanasie op mij"). Wypowiedzi te, kiedy stały się głośne w Niderlandach, sprawiły, że holenderska prasa wykpiwała Santorum, drwiąc, że oskarża on holenderskich lekarzy o popełnianie "morderstw" na osobach starszych "na wielką skalę" (“murdering” the elderly on “a grand scale”), także liberalna, lewicowa prasa w USA (NYT, Washington Post) zaangażowała się w dowodzenie nieprawdziwości twierdzeń Santorum, chwytając się podanych przez niego liczb, a pomijając istotę jego wystąpienia. Zwrócił na to uwagę jeden z publicystów, doceniających podjęcie tematu, podkreślając, że jeśli ktoś podejmuje się potępić kulturę śmierci musi być tak dokładnym, jak to tylko możliwe, inaczej jej zwolennicy zmienią kontekst dyskusji (odwrócą kusego ogonem). Santorum wypowiadał się w 2012 r. ale okazuje się, że dane odnośnie 10% nie wzięły się znikąd, pochodzą najprawdopodobniej z raportu Jana Rimmelinka, byłego prokuratora generalnego w Holandii (1968-89), który w 1991 r. stał na czele rządowego komitetu ds. eutanazji - opublikował on pierwszy raport na temat praktyki eutanazji w Holandii ("Medische Beslissingen Rond Het Levenseinde", Remmelink's Report) z opisu zawartych tam danych (być może komuś uda się dotrzeć do oryg. wyd. z 1991 r.) wynika, że w 1990 r. na 130 tys. ogólnej liczby zgonów w Holandii 11.840 było wynikiem świadomego działania lekarza w celu zakończenia życia pacjenta - co daje 9.1%. Większość "zabiegów" odbyła się bez wyrażenia zgody/woli przez pacjenta. Zdaje się, że to ja, po 5 latach od wydarzeń, ustaliłem źródło danych Santorum i ich powiązanie z opisem danych z Raportu Rimmelinka, sam Santorum nie odpowiedział na holenderskie pytania o nie.
Odnosząc się do słów Santorum, niderlandzkie ministerstwo zdrowia powołało się na swoje urzędowe dane z 2010 r. twierdząc, że śmierć z ręki lekarza to nie 10% tylko 2,3% wszystkich zgonów, ponadto stwierdzono, że starsi nie noszą opasek z prośbą o nie dokonywanie na nich eutanazji, nie ratują się też ucieczką pod opiekę medyczną za granicę. Holenderskie Ministerstwo Zdrowia stwierdziło również, że przymusowa eutanazja, w Holandii określana mianem "zakończenia życia bez wyraźnego żądania od pacjenta" /"levensbeëindigend handelen zonder uitdrukkelijk verzoek van de patiënt/, to wcale nie 50% procent wszystkich eutanazji, jak stwierdził Santorum, ale 18,5 procent.
Santorum, który wskazał na panowanie kultury/cywilizacji śmierci w Holandii, błędnie podał liczby, ale jak dowodził w 2012 r. jeden z autorów, statystyki oficjalne nie oddają faktycznej skali i proporcji przeprowadzanych "zabiegów", sporo liczb odnoszących się do faktycznej eutanazji jest poukrywanych w innych kategoriach. Około 1/3 wszystkich zgonów w Holandii to nagła śmierć bez znaczącego udziału interwencji medycznej (ataki serca, wylewy, wypadki), jeśli odliczyć je od ogólnej liczby zgonów okaże się, że intencjonalnie uśmiercająca pacjenta aktywność lekarza to 3-4% wszystkich zgonów. Według tego autora powtarzalne badania wykazują, że holenderscy lekarze nie ujmują w raportach co najmniej 20% faktycznych eutanazji (co oznacza kilkaset przypadków poza oficjalnymi statystykami e.). Ponadto W Holandii dochodzi także do kilkuset rocznie przypadków samobójstwa z asystą. Jednocześnie, według przytaczanych danych z Raportu Rimmelinka (dane dla 1990 r.), w 8100 przypadków śmierć nastąpiła w wyniku intencjonalnego przedawkowania przez lekarzy leków przeciwbólowych, podanych nie w celu uśmierzenia bólu, ale z zamiarem zakończenia życia pacjenta, z czego 61% (4941) odbyło się bez zgody pacjenta. Według tego samego źródła w Holandii (1990) wykonywano prawie trzy eutanazje bez zgody pacjenta dziennie (1040 rocznie).
W lutym 2017 r. ukazało się w holenderskiej NRC Handelsblad ogłoszenie (wyżej) 220 holenderskich "lekarzy", którzy wypowiedzieli się przeciwko przeprowadzaniu "eutanazji" na osobach w podeszłym wieku z demencją. Sarkastycznie można by skomentować, że ruszyło ich sumienie. Chodzi o osoby, z którymi nie ma kontaktu i nie można uzyskać od nich zgody na zabicie. W ogłoszeniu mowa jest o "braku potwierdzenia chęci śmierci", z czego wynika wprost, że taka chęć jest z góry założona, tylko nie można uzyskać jej potwierdzenia... Według oficjanych danych w 2016 r. 3 osoby z demencją zabito w Holandii bez ich zgody, jakkolwiek surrealistycznie to nie zabrzmi. "Lekarze" ci nie wypowiadają się przeciwko "eutanazji", ale mówiąc potocznie, uznali, że opisana sytuacja to już przegięcie. [Niderlandcy medycy i nie tylko, później długo, długo nic i dopiero potem horror-fiction. Przerażające towarzystwo.]
Po praworządnych, dla odmiany, wyborach w Holandii w 2012 r., które oczywiście odbyły się w zgodzie z tą, no, konstytucją, Timmermans zastąpił Rosenthala na stanowisku ministra spraw zagranicznych, w ramach koalicyjnego rządu partii robotniczej (z Timmermansem) oraz ludowej partii tej, no, wolności i tej, no, demokracji (z Rosenthalem).
W styczniu 2017 w Ludowej Republice Kanady opublikowano rapaport autorstwa dwóch badaczy z organizacji medycznej, odbierany jako element presji na zalegalizowanie eutanazji w tym kraju. Aaron Trachtenberg i Braden Manns twierdzą, że wprowadzenie eutanazji i wspomaganego samobójstwa pozwoli kanadyjskiemu budżetowi zaoszczędzić do ok. 130 mln. euro rocznie. Badacze oparli swoje szacunki na danych z Holandii i Belgii. W tym drugim kraju w 2014 r. zalegalizowano "eutanazję" dziecięcą - pierwszy "zabieg" na dziecku został oficjalnie wykonany w 2015. W 2016 r. sąd nakazał wypłacenie 6 tys. euro odszkodowania przez katolicki dom opieki Huize Saint Augustine w Diest w Belgii ze stolicą w Brukseli za odmowę przeprowadzenia w 2011 r. eutanazji na 74 letniej kobiecie, pensjonariuszce. Skargę o odszkodowanie wniosła jej rodzina. Pracownicy katolickiego domu opieki odmówili wstępu lekarzowi, który przyjechał uśmiercić ich podopieczną, ostatecznie kobietę przewieziono do jej domu i tam "uśpiono".
https://www.katholieknieuwsblad.nl/opinie/timmermans-versus-santorum
http://www.discovery.org/a/18321
http://www.patientsrightscouncil.org/site/holland-background/
https://www.katholieknieuwsblad.nl/nieuws/artsen-geen-euthanasie-bij-dementerende-ouderen
https://www.katholieknieuwsblad.nl/nieuws/canadees-rapport-euthanasie-bespaart-130-miljoen-euro
https://www.katholieknieuwsblad.nl/opinie/bij-kindereuthanasie-faalt-de-samenleving
https://www.katholieknieuwsblad.nl/nieuws/belgie-katholiek-woonzorgcentrum-veroordeeld-voor-weigeren-euthanasie
