W drugiej turze wyborów prezydenckich.
Alek - 40% 51,72%
Bolek - 100 000 000 48,28%
W wyborach zarejestrowano 17 kandydatów. Leszek Moczulski, Marek Markiewicz i Bogdan Pawłowski zrezygnowali na rzecz Wałęsy, a Lech Kaczyński na rzecz pana Jana Olszewskiego. Z kolei były już wówczas członek komunistycznych ZMP i PZPR, związany ze środowiskiem tzw. "komandosów" znajomy Kuronia, Modzelewskiego, Michnika, asystent Zygmunta Baumana - Bolesław Tejkowski, późniejszy członek Zarządu Głównego Towarzystwa Krzewienia Kultury Świeckiej, po transformacji oskarżany o neonazim i rasizm, a w 1995 r. skazany na karę w zawieszeniu za "lżenie naczelnych organów państwa”, nie został zarejestrowany, gdyż "część jego podpisów PKW zweryfikowała negatywnie".
Lista startowa w - jak się okazało - pierwszej rundzie prezentowała się więc następująco: Iacek Kuroń (dla tych którzy nie kojarzą: walterowiec, b. członek PZPR), Leszek Bubel, Gronkiewicz-Walt, Andrzej Lepper, Jan Pietrzak, Tadeusz Koźluk, Tadeusz Zieliński, Aleksander Kwaśniewski, Waldemar Pawlak, Lech Wałęsa, Janusz Korwin-Mikke, Kazimierz Piotrowicz, i Jan Olszewski.
Swój głos oddałbym wówczas na: Jan Olszewski.
W drugiej turze sięgnąłbym zapewne do nie wydanej jeszcze wtedy pracy pt. "SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii" (2008), p. Sławomira Cenckiewicza. A po lekturze poszedłbym pograć w piłkę z planem wzmocnienia lewej nogi przez uniknięcie przeciążenia goleni prawej.
Z cyklu: Transformacja PRL w postPRL - patologia.
