W 1965 r. Kiszczak zostaje szefem Zarządu Informacji Wojskowej (WSW) w Śląskim Okręgu Wojskowym.
"(...) Szczególnie zależało mu, by jak największe nasycenie TW panowało w środowiskach agentury nasyłanej z Zachodu na teren Śląska, głównie chodziło o agenturę NRF. (...)
Agent ten nie miał najmniejszych problemów z uzyskaniem paszportu na wyjazdy zagraniczne, czego osbiście pilnował Kiszczak, który wyspecjalizował się z czasem w tym swoiście pojętym mecenacie ludzi nauki i kultury. Paszporty dla podległej agentury Kiszczak załatwiał na telefon, dzwoniąc do Biura Paszportów MSW. Tak wspomógł wiele późniejszych karier naukowych i politycznych. W zamian za paszporty oczekiwał od obdarowanych konkretnych meldunków operacyjnych na zadany temat i z reguły takie otrzymywał, lepsze i gorsze, ale zawsze były. Już choćby ta wiedza Kiszczaka była dla niego glejtem nietykalności po zmianie ustroju. Wystarczy dla ostrzeżenia rzucić kilkoma nazwiskami i zapowiedzieć ogłoszenie kolejnych. (...)
Współpracę pomiędzy WSW a SB we Wrocławiu można uznać za wzrocową, co poświadcza m.in. pismo płk. Buły do płk. Kiszczaka z 17.03.1968 r., gdzie czytamy: "W załączeniu przesyłam informację o sytuacji wśród naukowców wyższych uczelni Wrocławia i jednocześniej melduję, że kopie informacji przekazano do służbowego wykorzystania Zastępcy Komendanta Komendy Wojewódzkiej MO we Wrocławiu". Tym sposobem pismo trafiło do szefa wrocławskiej bezpieki. Służby te wspólnie inwigilowały wrocławskie środowiska studenckie. (...)
Przełożeni z Centrali w Warszawie doceniali osiągnięcia zawodowe Kiszczaka w dalekim Wrocławiu...."
"Z Wybrzeża na Śląsk" w:
Współpracę we Wrocławiu można uznać za wzorcową...
