W dostępnym w internecie katalogu IPN, Andrzej Rzepliński, od mrocznego roku 2010 prezes Trybunału Konstytucyjnego a od 2008 jego członek-sędzia, po ustawowym sprawdzeniu prawdziwości oświadczenia lustracyjnego, został opisany jako: 1."osoba publiczna" oraz 2. "rozpracowywany". W obu kategoriach znajdują się informacje o tym, że został zarejestrowany jako 1. "zabezpieczenie" / 2. "zabezpieczenie operacyjne".
1. "Osoba publiczna": "W dniu 30.06.1983 r. zarejestrowany pod numerem 80712 przez Wydz. II Dep. I MSW w kategorii zabezpieczenie. Wyrejestrowany dnia 29.12.1988 r." (za:)
2. "Rozpracowywany": "30.06.1983 zarejestrowany przez Wydział II Departamentu I MSW w kategorii zabezpieczenie operacyjne. Brak możliwości ustalenia przyczyny rejestracji. Wyrejestrowany 29.12.1988."
"Materiałów brak; wpis na podstawie zapisów kartoteczno-ewidencyjnych." (za:)
"Rejestracja – czynność polegająca na nadaniu numeru (rejestracyjnego) zarówno osobie, która podejmowała współpracę z SB, jak też była przez SB rozpracowywana".
A co to jest "zabezpieczenie operacyjne" w języku służb PRL.
"Zabezpieczenie operacyjne" hasło za docentem wiki napisane na podstawie "Słowniczka niektórych pojęć używanych w resorcie":
Krótka definicja IPN umieszczona w tabelce:
Zabezpieczenie Operacyjne (zabezpieczenie) [ZO, Zab.]: Wieloznaczna, nie przesądzająca o charakterze „zainteresowania” forma rejestracji, mająca na celu „ochronę” osoby.
wersja wiki:
Zabezpieczenie operacyjne (ZO) w terminologii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych PRL termin, którym określano rejestrację i rodzaj sprawy operacyjnej. Wieloznaczna, nie przesądzająca o charakterze „zainteresowania” forma rejestracji, mająca na celu „ochronę” osoby. Używany najczęściej do ukrywania rejestracji agenturalnego charakteru kontaktów z rejestrowanymi w ewidencji operacyjnej Służby Bezpieczeństwa osobami.[1]
Początkowo „zabezpieczenie” było terminem ogólnym i wieloznacznym, właściwie równoznacznym z objęciem osoby, środowiska, instytucji „zainteresowaniem operacyjnym” lub ujęciem osoby w środkach ewidencyjnych (kartotekach etc.) SB; z adnotacją „zabezpieczenie” według Instrukcji 1960b rejestrowano (w trybie właściwym dla rejestracji KTW) osoby traktowane jako różnego rodzaju kategorie „pomocy obywatelskiej”; w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. szerszą praktyką SB stało się rejestrowanie osób jako „zabezpieczenia operacyjnego”, „osób zabezpieczonych”, co oznaczać mogło objęcie ich obserwacją, jakkolwiek o niższym poziomie zaangażowania operacyjnego niż KE lub SOS, (de facto miało to być odnotowaniem w ewidencji operacyjnej „wrogiego czynu”). Znacznie powszechniejsze było jednak konspirowanie przez tę formę rejestracji agenturalnego charakteru kontaktów z rejestrowanymi w ewidencji operacyjnej SB osobami. W przypadku złożenia w odpowiednim Wydziale „C” jednostek terenowych SB bądź w Biurze „C” MSW teczki zabezpieczenia operacyjnego i rejestracji jej w dzienniku archiwalnym o sygnaturze I, tj. inwentarzu akt agenturalnych, można założyć, że istotnie osoba zarejestrowana jako „zabezpieczenie”, której dotyczą takowe akta, utrzymywała z SB kontakty o charakterze agenturalnym, bądź podlegała „opracowaniu” na zasadzie podobnej do „opracowania” KTW. „Zabezpieczenie” było również kategorią rejestracji w instrumentach ewidencyjnych Biura „C” MSW, właściwą dla osób rejestrowanych we własnych środkach ewidencyjnych przez Departament I MSW i Biuro Studiów MSW. Realny charakter rejestracji był ujęty w aktach i środkach ewidencyjnych prowadzonych przez te jednostki. Do kartotek pionu „C” Departament I MSW i Biuro Studiów MSW wnosiły „zabezpieczenie” w celu zakonspirowania rzeczywistego charakteru rejestracji, oraz aby umożliwić sobie poprzez procedury koordynacji wiedzę o działaniach innych jednostek SB wobec zarejestrowanej osoby i wykluczyć ewentualność zarejestrowania jej przez inną jednostkę. Funkcjonowała również procedura „zabezpieczenia wyjazdów zagranicznych”, co oznaczało informowanie jednostki operacyjnej, która zarejestrowała daną osobę w instrumentach ewidencyjnych Biura „C” MSW, o każdorazowym złożeniu przez taką osobę wniosku o wydanie paszportu (lub innego dokumentu uprawniającego do wyjazdu za granicę). Słowo „zabezpieczenie”, „zabezpieczyć” funkcjonowało również w języku potocznym SB na oznaczenie ujęcia danych o osobie w instrumentach ewidencyjnych, tj. rejestracji („zabezpieczyć w kartotece”).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Rzepliński
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zabezpieczenie_operacyjne
Nie chcę insynuować, chciałbym się tylko dowiedzieć (być może jest tu jakiś specjalista) na jakiej podstawie uznano, że Rzepliński był rozpracowywany skoro nie wiadomo co w tym przypadku oznacza rejestracja jako "zabezpieczenie operacyjne". Czy organ odpowiedzialny nie powinien ograniczyć się wyłącznie do jednej kategorii: "osoba publiczna" i nie opisywać Rzeplińskiego jako "rozpracowywany"?
Dziękuję
