szpak80 szpak80
473
BLOG

Polski oddział zastrzelił płk.GRU Iwana Burowa? 22 lipca 1945, koło Częstochowy

szpak80 szpak80 Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 1

Natknąłem się na książkę wytworzoną przez pracowników Zakładu Historii Partii przy KC PZPR (wcześniej KPP i PPR, a później SdRP i SLD), w okładce w kolorze prostokąta z nagłówka gazety wyborczej, a tam na taką wzmiankę:

"Burow, Iwan, płk, s. Wasilija, ur. 1909 r., Biektyszowo, obł. jarosławskaja, poległ 22.VII. 1945 r., leśniczówka k. Kłobucka, z rąk nieustalonej bojówki reakcyjnego podziemia. "

Zajrzałem do internetu i w języku polskim wyskoczyło tylko, że tak nazywał się główny bohater postsowieckiego filmu z 2008 r. pt. "Czerwiec 1941". Akcja dzieje się w okupowanej przez sowietów północno-wschodniej Polsce. Filmowy Iwan Burow (przypadeczek?) to, jak można przeczytać, "porucznik Wojsk Ochrony Pogranicza" - tak napisali o NKWD. Enkawudzista Burow zakochuje się z wzajemnością w Polce, Hance o nazwisku Bielska (też ciekawie), która jest "wnuczką przywódcy polskich dywersantów" - tak napisali. Film ma również rosyjski opis, dzięki czemu nie musiałem składać wschodnich liter w hasło "Буров Иван" potrzebne do dalszych poszukiwań pułkownika Burowa, to jedyna zaleta tej produkcji.

No i znalazłem Iwana Burowa z 22 lipca 1945 r. Krótka wzmianka bez bliższych danych. Po przetłumaczeniu przez translator:

"Burov Ivan. data urodzenia - 1909. Miejsce urodzenia - Jarosław. Miejsce urodzenia, lub telefonicznie - Jar. reg., powiat Pereslavl. V.zv. - Pułkownik. Przyczyna śmierci - zginął [погиб]. Data śmierci - 22/07/1945. Miejsce śmierci, pogrzebie pogrzebu - Ukraina, w Drohobyczu. Źródło - KPYAO, tom 4, str 43.."

Szukam dalej i...jest umieszczony w internecie bardziej kompletny rosyjski biogram:

(skrót, tłumaczenie we współpracy z translatorem)

Dowódca oddziału wywiadowczego sztabu 32 armii Burow Iwan Wasiljewicz (1909-22.06.1945 [błąd - powinno być lipca]), oficer wywiadu wojskowego [GRU]
(Начальник разведывательного отдела штаба 32-й армии (первого формирования) Буров Иван Васильевич (1909-22.6.1945), сотрудник военной разведки).

Członek Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego od 1932 r. (Член ВКП с 1932 года). Bierze udział w wojnie ojczyźnianej, ppłk Burow - szef departamentu wywiadu 32 armii na kierunku zachodnim od lipca 1941 r. [zgubili lata 1939-41]. (Участвует в Отечественной войны подполковник Буров И.В. с июля 1941 года в должности начальника разведывательного отдела 32-й армии (первого формирования) на Западном направлении) (...). Od 1943 płk. Burow jest zastępcą szefa sztabu. Wywiad wojskowy armii z sukcesami pracował podczas ataku na Jassy [Rumunia, przełamanie frontu 20 sierpnia 1944?] oraz w końcowej fazie wojny ojczyźnianej w operacji radomsko-częstochowskiej (Радомско-Ченстоховской операции) [hm sowieci zajęli Częstochowę 16.01.1945 r.]. Zastępca szefa sztabu, szef oddziału wywiadu sztabu 52 Armii, pułkownik Burow Iwan Wasiljewicz zginął 22 lipca 1945 r. w miejscowości Herby [?] (Герты) na południowy zachód od Częstochowy, wykonując zadanie specjalne dowództwa Armii (специальное задание Военного совета армии) (dokument wydziału kadr №6/02290 от 27.7.1945 rok). Został pochowany 22 lipca 1945 r. w Drohobyczu. Odznaczenia: 2 Ordery Czerwonego Sztandaru - 19/11/1943 i 1945; Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia (15.09.1944), dwa Ordery Czerwonej Gwiazdy (11.04.1942 i 3.11.1944 za wysługę lat w Armii Czerwonej); medale. Całość (ros.) i (tłum.)

W biogramie nie napisano nic o okolicznościach śmierci, choć można się domyślać, że w dokumentach, z których miał korzystać rosyjski autor, zapewne były opisane. Być może coś autora krępowało, jeśli tak, to wśród takich krępujących współcześnie okoliczności mogły być np. takie, jak te podane na wstępie - walka z polskimi niepodległościowcami.

Tłumacz przetłumaczył, że Iwan Burow zginął koło miejscowości Hertha. Już się bałem, że nie znajdę...

Polski oddział sprzątnął pułkownika GRU Iwana Burowa? (22 lipca 1945, koło Częstochowy)

Herby! Nadleśnictwo Herby!
(since 1921)

Możliwe, że partyjniacy w PRL napisali, że zginął koło Kłobucka, żeby nie użyć nazwy CZĘSTOCHOWA, nie podano też nazwy miejscowości, jak w sowieckich dokumentach.

Autorzy wytworzonej pracy (cytowanej na wstępie, PZPR): "W przekazach źródłowych prowieniencji radzieckiej bądź nie zamieszczano dokładnych nazw miejscowości, bądź też  podawano je w jęz. niemieckim, co stwarzało dodatkowe przeszkody w ich weryfikacji. Z kolei źródła krajowe - w wypadku śmierci obwateli radzieckich - ograniczały się przeważnie do stwierdzenia ilości poległych bez opisywania szczegółów."

Powyższe informacje pochodzą albo od komunistów w PRL, albo ze źródeł sowieckich i na pewno trzeba by te informacje zweryfikować, można pewnie wpaść na pomysł kilku innych okoliczności w jakich mógł zginąć. Jeśli faktycznie ten pułkownik GRU padł od kuli polskiego podziemia (też można wpaść na pomysł całego szeregu okoliczności w jakich mogło do tego dojść) to szkoda by było, gdyby nie zostało to opisane.

"W styczniu 1945 roku wojska sowieckie podjęły słynną „ofensywę zimową” w wyniku której min. zajęły Częstochowę. 19 stycznia, a więc trzy dni po zajęciu miasta przez Rosjan, właśnie w Częstochowie, ostatni Komendant Armii Krajowej gen. Leopold Okulicki wydał słynny rozkaz rozwiązujący tą największą podziemną armię okupowanej przez Niemców Europy.

Tym samym przyznać trzeba, że miasto nasze odegrało zarówno w jego życiu, jak i w dziejach Polskiego Państwa Podziemnego znacząca rolę. Generał „Niedźwiadek”, bo to chyba najbardziej znany pseudonim Okulickiego, przybył do Częstochowy prawdopodobnie 8 października 1944 roku, a opuścił miasto po wydaniu wspomnianego rozkazu. Już 6 października 1944 roku wysłał do Londynu słynną wiadomość: „Jestem w Jodle. Od jutra zaczynam wiązać, co się da.”, „Jodła” to konspiracyjna nazwa kielecko – radomskiego obwodu AK, w którym to Częstochowa zajmowała ważne miejsce (...)"

Dnia 22 lipca 1944 roku, ogłoszony został "Manifest Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego". W rzeczywistości został podpisany i zatwierdzony przez Stalina w Moskwie 20 lipca 1944 i ogłoszony tamże. 22 lipca ustanowiono świętem narodowym (i dniem wolnym od pracy) ustawą "Krajowej Rady Narodowej" w dniu 22 lipca 1945.

szpak80
O mnie szpak80

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura