Tekst płk. Ignacego Matuszewskiego napisany niedługo po śmierci płk.J. Becka. Ciekawy, ale warto też poznać wcześniej biografię I. Matuszewskiego (jeśli ktoś nie zna: http://www.videofact.com/polska/matuszewski.html , http://mediokracja.files.wordpress.com/2010/01/chmielecki-plk-ignacy-matuszewski.pdf )
A wklejam a propos dyskusji na temat książki P.Zychowicza.
Z epoki:
"(...) Trudność główna polskiej polityki zagranicznej w tym leży, że Polska nie może wyrzec się solidarności z państwami Zachodu, natomiast one łatwo wyrzekają się Polski.
(...) Polska nie może wejść w orbitę wpływów niemieckich, albowiem oznaczałoby to jej śmierć. Polska nie może wejść w orbitę wpływów rosyjskich, albowiem to oznaczałoby jej śmierć. Niepodległość Polski to zachowanie jej kultury. A jest to kultura zachodnia.
Natomiast Anglia i Francja, główne mocarstwa Zachodu Europy, gotowe były wielokrotnie poświęcić polskiego sprzymierzeńca dla ugłaskania przeciwników.
Oto jest istota trudności polskiej polityki zagranicznej. Polityka ta bowiem musi zmierzać do współpracy z Zachodem. A zarazem polityka polska nie może godzić się na samobójstwo jako cenę tej współpracy.
20 lat historii Polski odrodzonej wypełnionych jest zmaganiem z tą trudnością. Wśród tych lat więcej było takich, w których Anglia i Francja usiłowały poświęcić Polskę niż takich, w których godziłyby się z nią współpracować. Myśl poświęcenia Polski, by ułatwić stosunki z Rosją lub Niemcami (przede wszystkim z Niemcami) góruje we Francji i Anglii (przede wszystkim w Anglii) nad myślą, że naturalnego sprzymierzeńca należy wzmacniać, a nie skazywać na śmierć."
Warto przeczytać całość:
***
Inne tego autora:
"Polski" komunizm
http://nick.salon24.pl/401863,ignacy-matuszewski-polski-komunizm-06-1946
